De Veluvine in Nunspeet was op 20 februari de arena waar politici, kandidaat politici en cultuurbelanghebbenden uit Gelderland elkaar ontmoetten. Het ging erom dat de nieuwe club “Gelderse Podia” zich in de kijker probeerde te krijgen bij de dames en heren die er op hoopten binnenkort in de bankjes van het Huis der Provincie plaats te kunnen nemen. Dat zal zeker niet iedereen gaan lukken; er was er eentje die op plek 50 van de kieslijst van haar partij stond. Maar je weet nooit…

Ik moet zeggen, de zaak werd goed verkocht door de culturisten en iedere aangemelde zichzelf politicus noemende mens, mocht de standpunten van zijn of haar partij aan de menigte van ca 60 mensen verkondigen. Ik mocht als eerste. Die ene minuut ging (te) snel voorbij. Na het debat heb ik nog een inhoudelijk gesprek van wel 5 minuten gevoerd met de directeur van de Gelderse Podia en hem een aantal ideeën aan de hand gedaan. Hij was er blij mee.

Verslag: Leendert Lodder, kandidaat nr. 2 Provinciale Staten

19 februari, de dag dat het moest gebeuren. Plakken… Er zijn mensen die dat geweldig vinden. De doelwitten waren die dag voor ons Putten en Ermelo. In totaal 34 keer de trap op en af.

Toen ik ’s morgens de gordijnen opende, werd ik verblijd met een strak blauwe hemel en een lente zonnetje. Dat kon minder… en dat werd het ook. Toen ik samen met Ria uut Overijssel met emmer, trap en borstel in de auto stapte, was het blauwe daarboven ontsierd door wolkenslierten die voortgedreven door een stevig koud windje, langs het firmament schoven. Anders gezegd, het was ineens koud; zeker in de buitengebieden. Maar ja, bikkels als we waren, trotseerden we de elementen en met de middag was Putten gedaan.

Na de lunch Ermelo. Wat een zoeken naar de plakplekken daar zeg; ontdek het plekje dus. We vonden het onzinnig dat bijna alle borden in de wijken stonden en niet bij de toegangswegen.
Half 5 einde oefening en terug naar de warme thee.

Verslag: Leendert Lodder, kandidaat nr. 2 Provinciale Staten